Τετάρτη 3 Μαρτίου 2010

Battlestar Galactica (2003-2009)



Η προετοιμασία που έπρεπε να πέρασω ώστε να βιώσω ότι βίωσα παρακολουθώντας το BSG ξεκίνησε στα 7 μου όταν οι γονείς μου νοίκιασαν για να μου δείξουν (για πρώτη φορά) το πρώτο Star Wars (το ΑΛΗΘΙΝΑ πρώτο), δίχως να μπορούν να φανταστούν ότι 13 χρόνια μετά θα τους έπειθα να χρηματοδοτήσουν μια συνδρομή στην DeAgostini για τα σκάφη του ομώνυμου universe. Ακόμα τσαντίζομαι που δεν έχω βρει το Galactica σε τέτοιο μοντέλο να κάνει παρέα στο Millennium Falcon και στο Serenity (come back next week!).

Σε όσους δεν με ξέρουν ή δεν με έχουν πάρει πρέφα, I am a sucker for SciFi και ειδίκα όσα έχουν σχέση με διάστημα. Κυρίως γιατί μου φέρνουν διάθεση να εξερευνήσω (όσο μπορώ) τα μόνα μέρη αυτού του σύμπαντος (δηλαδή το υπόλοιπο 99.9999999% and counting up). Μόνη διαφορά: Στο BSG βλέπουμε την ανθρωπότητα να αναζητεί τη Γη που ξέρουμε σε όλο το σύμπαν! Με λίγα λόγια και για να μην γίνει κανένα spoil ετοιμαστείτε να δείτε μονο άγνωστα (προς το παρόν) μέρη του διαστήματος (να ναι καλά το warp speed).

Μιλώντας για spoil είπα να ξεκινήσω το blog αυτό, τιμώντας το όνομα του, με ένα αρκετά challenging άρθρο. Στους μελλοντικούς viewers της σειράς θα δώσω μια συμβουλή που προέρχεται απο προσωπική εμπειρία. Αν θες να αποφύγεις κάθε είδους spoil φρόντισε για το χρόνο μέχρι να τελειώσει η σειρά να μην πατήσεις το πόδι σου ούτε σε wikis ούτε σε blogs και κανόνισε να πατάς εσύ το πόδι του καθενός που θα πάει να ξεστομίσει το οτιδήποτε. Μείνε στην απομόνωση από τον κόσμο μέχρι να τελειώσει, και μόλις τελειώσει θα νιώθεις εντελώς διαφορετικά. Αξίζει να αναφέρω σε αυτό το σημειό, και βασικά επειδή αποφάσισα πριν 2 δευτερόλεπτα να αιτιολογήσω λίγο το τελευταίο statement, ότι πρόκειται για την σείρα με το highest twist/hour ratio I have ever seen. So, even if (gods forbid) a spoil actually takes place, there a billion more to twist your nipples.

Let's get to the good part! Αρχικά είναι αξιοσημείωτο ότι μιλάμε για ένα geek universe οπότε είπα να δώσω κάποια guiding tips for a safe and easy journey across the universe... Σε αντίθεση με τα άλλα geekverses (π.χ. Star Trek) εδώ δεν ισχύει η ιδέα του "βλέπω πρώτα το παλιό". Μιλάμε για ένα re-imagining ενός universe με διαφορετική πλοκή και χαρακτήρες (Στο παλιό.. Starbuck is a dude). Κατά τη γνώμη μου το παλιό θα το δεις μόνο αν είσαι από τους πολύ hardcore fans της σειράς. Η τωρίνη ιστορία ξεκινάει με το mini-series (όχι ιδιαίτερα απαραίτητο αλλά γλιτώνεις την αναζήτηση του "what the frak is happening" στον πιλότο της κανονικής σειράς). Μετά είχα κάνει ένα σχέδιο αλλά συνειδητοποίησα ότι είναι καλύτερα να πάει έτσι: Ξέχνα τα extras (tv-movies, webisodes) και δώσε βάση στη σειρά ως σειρά. Εγώ αυτό έκανα και αποδείχτηκε πολύ πρακτικό για 2 λόγους, Α. Δεν χάνεσαι και Β. Μόλις τελειώσει θα θέλεις κι άλλο οπότε άσε το γλυκό για το τέλος. Τα extras αποτελούνται από 2 ταινίες (Razor, The Plan) και 2 σειρές από webisodes (The Resistance, The Face of the Enemy), και δεν δίνουν καινούρια στοιχεία στην πλοκή αλλά κάνουν justify γιατί έγιναν κάποια πράγματα.

Το plot τώρα (χωρίς spoils I promise). Βρισκόμαστε σε ένα μέρος του σύμπαντος όπου υπάρχουν όχι ένας αλλά 12 human populated planets. Σαν σε κάθε ανθρώπινη κοινωνία βρίσκουμε κι εδώ κάποια λαμπρά μυαλά στο χώρο της τεχνολογίας (βλέπε Gaius Baltar) οι οποίοι eventually έφτασαν σε σημείο να δημιουργήσουν ένα A.I. και να το βαπτίσουν Cylon (Cybernetic Lifeform Node). Και επειδή κατά βάθος είμαστε και λίγο τεμπέληδες αποφασίσαμε να φτιάξουμε εκατομμύρια Cylons για να κάνουν τις δουλειές του χαμάλη, του δημοσίου υπαλλήλου και κυρίως τα βαρέα και ανθυγειινά! Λες και δεν φανταστήκαμε τι μπορεί να συμβεί.. Μάλλον στην κοινωνεία τους δεν είχαν γίνει γεγονότα όπως η Γαλλική Επανάσταση ή το Civil Rights Movement. BOOM! Που είναι οι Cylons? ΟΕΟ? Έφτιαξαν σωματείο και κατέβηκαν σε απεργεία και στείλαν έναν αντιπρόσωπο να πει στους puny humans: "Ναι, γεια σας.. έφερα τις πατάτες" "Μα, δεν παραγείλαμε πατάτες" "Τότε δεν μένει παρά να σας frak".

Για να μην τα πολυλογώ μας κάνανε Χιροσίμα και μετά οι λίγοι (αξιόλογοι) που απέμειναν, μπήκαν στα σκάφη τους και την κάνανε για να βρουν έναν αξιόλογο πλανήτη για να μείνουν. Μάζεψαν λοιπόν ένα ΟΑΚΑ κόσμο και είπαν να βρούνε τη Γη (hey I know where that is!) που σύμφωνα με τους προγόνους τους ήταν η 13η αποικία, μιας και η ανθρωπότητα στο BSG λέγεται The 12 Colonies of Kobol. Παράλληλα λαμβάνει χώρα ένα ανθρωποcylonοκυνηγητό και φυσικά πρέπει εμείς οι puny humans να μπορούμε να ικανοποιούμε όλες τις ανάγκες μας όπως φαί, νερό, αέρας, καύσιμα και sex..
Αύτο που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση στη σειρά (εκτώς όλων των άλλων) ήταν το character expansion που εισήγαγε ένα ιδιαίτερα βαθύ background για τους χαρακτήρες αλλά παράλληλα καθόλου βαρετό ή ανούσιο για την πλοκή. Και ας πούμε ότι αυτή η τακτική είναι fillers όταν μιλάμε για μια σειρά με περιορισμένο cast πράγμα που δεν ισχύει σε αυτή την περίπτωση, στο BSG έχουμε ένα βασικό σετ χαρακτήρων το οποίο δεν πέφτει ποτέ κάτω από 30 άτομα. Και φυσικά καθόλη τη διάρκεια της σειράς ανοίγουν θέματα ανάμεσα σε όλους τους χαρακτήρες κάνοντας το BSG να πετυχαίνει ταυτόχρονα και ως drama και ως military sci fi.

Το άλλο κομμάτι της σειράς που με άφησε κάγκελο ήταν η παρουσίαση. Όλα είναι ΤΕΛΕΙΑ! Ειδίκα εφέ, σκηνοθεσία, σχεδιασμός, μουσική, δημιουργώντας έτσι ένα απίστευτο (μια λέξη που μπορεί από μόνη της να περιγράψει το BSG) space opera που μόλις τελειώσει θα το θυμάσαι για πάντα because it made you cry like a little girl (Interested yet? cause here come the fireworks). Μέσα στις 4 seasons του το Battlestar κατάφερε να αποδώσει μια ιστορία που περιγράφει κάθε πολιτική, θρησκευτική και κοινωνική διαμάχη της (δικής μας) ιστορίας των τελευταίων 5000 χρόνων έχοντας πολλές μικροιστορίες μέσα στην βασική πλοκή, κάνοντας έτσι το κάθε επεισόδιο ξεχωριστό και υπέροχο. Μέχρι να φτάσει στο τέλος οι σεναριογράφοι κλείνουν (θριαμβευτικά) όλα τα loose ends.

Κάθε επεισόδιο, μια ιστορία, κάθε ιστορία, ένα μήνυμα και αύτο είναι το canon του. Προσωπικά το αγάπησα για αυτό ακριβώς το λόγο. Γιατί ακόμα και αν δεν συμφωνούσα απόλυτα με όλα τα μηνύματα που περνούσε, το έκανε με ένα τόσο όμορφο τρόπο που με έκανε να δω την αντικειμενικότητα ορισμένων θεμάτων. Στο τέλος ήμουν για ένα μήνα σαν τη γοργόνα που ρωτάει τους ναυτικούς: "Βγήκε καινούριο Battlestar?" Κι αυτοί να μου λένε "Τσέκαρε το spin off". Hehe.. Mooore.. So say we all! Όσο για το Caprica θα το δω πρώτα μέχρι το τέλος της πρώτης season και τα λέμε μετά. That's it for now. No more mister nice Gaius!

3 σχόλια:

  1. Note 1: By George "Ελπίζω να έγραψες Cylons και όχι Κύλωνες"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. This is the beginning of something big. We don't know what yet, but it will be big....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "This is the beginning of something big. We don't know what yet, but it will be big...."

    It's already big enough for more people to join in..:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή