Λοιπόν, πριν ξεκινήσω θα πω ότι αυτό το άρθρο ήταν το backup μου σε περίπτωση που έτρωγα σκάλωμα και δεν μπορούσα να γράψω κάτι καινούριο εκείνη τη στιγμή. Τελίκα κόλησα στα μισά του (άρθρου για το) Arrested Development και λυπήθηκα γιατί πραγματικά είναι από τις πολύ αγαπημένες μου σειρές. Κάποιος ευγενικός κύριος με ρώτησε που κάθομαι όταν γράφω. Απάντηση: Κουβαλάω παντού μαζί μου ένα τετράδιο για να κρατάω εκεί τα πρόχειρα μου προτού τα περάσω στο blogger.
Το review αυτό αποφάσισα να το αφιερώσω στον άνθρωπο που στα τελευταία 25 χρόνια έχει υπάρξει ως πολιτικός, body builder, ηθοποιός, βάρβαρος, ρομπότ από το μέλλον, καλό ρομπότ από το μέλλον, orc warlock, και κλασσικό σκερτσάκι σε κάθε comedy show του Pablo Francisco. Μιλάω για ένα πολυσυζητημένο πρόσωπο, τον James Cameron (!) Και όλοι οι geeks του κόσμου χειροκροτούν, και μετά λένε “huh? I thought you meant Arnold…” Καλά παιδιά μην σπρώχνετε το άρθρο πάει και στους 2. Στον Cameron για την αποτυχία universe που δημιούργησε και στον Governator επείδη έδωσε ένα comic relief σε αυτό.
Δυστυχώς όμως είναι στη φύση μου να παρακολουθώ οτιδήποτε περιέχει ανθρωπόμορφα ρομπότ και ταξίδια στο χρόνο. Οπότε θα κάνω την καλή και θα δώσω μια ευκαίρια στους Cameronians να με κάνουν ρεζίλι στο διαδίκτυο. Αρχικά να πω ότι τα The Terminator και Terminator 2: Judgement Day μου είχαν αρέσει πολύ σαν ταινίες και γι’αυτό παρά την απαραδεξιοσύνη του Rise of the Machines και τη μετριότητα του Salvation, έδωσα μια ευκαιρία στο Sarah Connor Chronicles… Ok… Αυτό ήταν ψέμα. Η αλήθεια είναι ότι γύρισα σελίδα σε ένα σχετικά παλιό comic book και είδα αυτή τη διαφήμιση.
Κυρίες και κύριοι η Summer Glau πρωταγωνιστεί στη σειρά ως εξολοθρευτής. Περίεργη σύμπτωση που σε κάθε σειρά που εμφανίζεται τυχαίνει μια ακύρωση (Firefly, Dollhouse). Θέλω να είμαι αντικειμενικός και θα πω ότι δεν είχα κανένα παράπονο από τη Summer σε κανέναν από τους ρόλους που την έχω δει. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι η κοπέλα είναι γρουσούζα (ας ελπίσουμε ότι η σύντομη εμφανισή της στο Big Bang Theory να μην είναι αρκετή για ακύρωση).
Όπως πάντα είμαστε κάπου στο χρόνο πριν ξεσηκωθούν οι μηχανές και προσπαθήσουν να μας εξολοθρέψουν. Η ιστορία (αρχικά) μοιάζει πολύ με τη 2η ταινία της σειράς, το κλασσικό setup με Sarah και John Connor και έναν εξημερωμένο εξολοθρευτή (ουάου συνήθως δεν μιλάω για exes τόσο πολύ). Εκτίμησα πολύ την εμφάνιση της Lena Headey ως Sarah Connor, χωρίς να θέλω να προσβάλω την προκάτοχό της, Linda Hamilton, αλλά νομίζω ότι θα συμφωνήσετε ότι η βελτίωση ήταν εμφανής, και με άφησε ικανοποιημένο στην ενσάρκωση του ρόλου μιας τόσο δυναμικής γυναίκας όπως η Sarah (από δεξιά: Linda Hamilton, Lena Headey).
Αυτό που με χαλάει συνέχεια είναι ότι δεν καταφέρνω να δω το μελλοντικό σωτήρα της ανθρωπότητας σε κανέναν από τους υπαρκτούς John Connor. Δεν μπόρω να φανταστώ ότι η τελευταία μας ελπίδα ως είδος βασίζεται στους Thomas Dekker, Nick Stahl, και προς θεού όχι στον Christian Bale. Εντάξει ο Edward Furlong φαινόταν για τυπάκι με τσαμπουκά για να τραμπουκίζει ρομπότ-δολοφόνους στο μέλλον. Αλλά ο Dekker μου θύμιζε εμένα στο γυμνάσιο, όχι το παιδί που μεγάλωσε με αντάρτες στη Νότιο Αμερική, και όσο να ναι εγώ δεν το έδειχνα αυτό.
Να πω και λίγα πράγματα για την υπόθεση, αν και οι fanboys του είδους θα βρουν πολλές επαναλήψεις. John και Sarah τραβούν το δρόμο τους (με βάρκα την ελπίδα), τους την πέφτει ένας κακός εξολοθρευτής, εμφανίζεται ένα κοριτσάκι, τον σπάει στο ξύλο, γυρνάει και βλέπουμε την πανέμορφη Summer να λέει την περίφημη catch-phrase του franchise. “Come with me if you want to live.” Και σύντομα θα αποφασίσουν ότι το τέλος δεν χρειάζεται να έρθει για να αρχίσουμε να πολεμάμε, αλλά μπορούμε να προσπαθήσουμε να το αποτρέψουμε από το να συμβεί.
Έμεινα ευχαριστημένος από την πρώτη season αλλά η μετατροπή της δεύτερης σε 22 episode setup μάλλον ήταν βαρύ καθήκον για τους συντελεστές. Το επόμενο παράπονο που είχα ήταν σχετικά με το θέμα του multiverse της σειράς. Ένα κοινό πρόβλημα με τις ιστορίες που εμπεριέχουν ταξίδια στο χρόνο είναι το απίστευτο μπάχαλο που δημιουργείται κάθε φορά που κάποιος ανοίγει το χρονοδιακόπτη.
Γενικά πάντως θα προτιμούσα να είχαν επιταγχύνει λίγο την 2η season ώστε να μπορούσε να υπάρξει και μια Τρίτη. Πιθανότατα να γινόταν με 13άρι setup (μόλις δημιούργησα ένα σύμπαν). Άσχετα πάντως με όλα αυτά, η σειρά θα μπορούσε να είναι πολύ χειρότερη και της αξίζει ένα κάποιο credit που με κράτησε μέχρι το τέλος (και να σημειώσω ότι το είδα μετά το Battlestar).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου