Breaking Bad (2008-ongoing)

The peculiar tale of Mr. Heisenberg

Τι κάνεις όταν δεν έχεις τίποτα άλλο να χάσεις. You break bad. Ο Walter White κοντεύει τα πενήντα. Είναι ένας χαρισματικός χημίκος που σε αντίθεση με όλους τους πρώην συναδέλφους του δεν έχει καταξιωθεί για τις ικανότητες του και έχει βρεθεί να διδάσκει σε Λύκειο της Albuquerque σε μαθητές που τον αγνοούν. Ο δεκαπεντάχρονος γιος του πάσχει από μια ανίατη ασθένεια που του περιορίζει την κίνηση και ομιλία. Το κερασάκι στην τούρτα της ζωής του Walt έρχεται όταν ο ίδιος διαγνώνεται με μη ανατρέψημο καρκίνο του πνεύμονα, αν και ο ίδιος δεν έχει αγγίξει τσιγάρο στη ζωή του.

Το Βreaking Βad ξεκινά στο να μας αφηγηθεί την πιο ακραία κρίση ενός μεσήλικα, κερδίζοντας τους θεατές του από την πρώτη σκηνή ενός φανταστικού πιλότου, και συνεχίζοντας με σωστή κλιμάκωση και γερές δόσεις μαυρίλας. Ο Walt, έχοντας τον "μπατζανάκη" του στην DEA συναντά κρυφά και τυχαία έναν παλιό του loser μαθητή ο οποιός ασχολείται με την παραγωγή και προώθηση κρυστάλλων μεταμφαταμίνης ενός επικίνδυνου αλλά πολύ ανερχόμενου και δημοφιλούς ναρκωτικού στις Ηνωμένες Πολιτείες, μιας και είναι πρακτικά το πιο ευκολοπαρασκευαστο του είδους του.

Ο Walt και ο μαθητής του Jesse χρησιμοποιούν τις ξεχασμένες δυνατότητες του πρώτου σε συνδοιασμό με τα "κονέ" του δεύτερου για να δημιουργήσουν το πιο αυθεντικό είδος μεταμφεταμίνης, καλύτερο από κάθε άλλο στην αγορά. Έτσι καθιερώνονται γρήγορα ως δυνατοί παίκτες στο εμπόριο ενώ οι ίδιοι έχουν ελάχιστη εμπειρία στις παράνομες δρατηριότητες που μπλέκουν. Αυτό, μαζί και με την αυξανόμενη ατυχία που τους περιβάλλει δημιουργούν ένα εξαιρετικό κλίμα μιας σειράς που δεν χρειάζεται να παλέψει για να καθιερωθεί, ανταυτού καταλλήγει να "παίζει" με σκηνοθετικά κόλπα, και χιουμοριστικά επεισόδια όπως αυτό με τη μύγα, ή εκείνο το εκπληκτικότατο homage επεισόδιο στον Robert Rodriguez (βάζοντας τον Danny Trejo ως "Tortuga" και ξεκινώντας με αυτό το τραγούδι που παίζει στο repeat στο κεφάλι και το iPhone μου), κάνοντας τη σειρά να θυμίζει ώρες ώρες τα Whedonικά "Hush", "Spin the Bottle" ή "Smile Time".

Ο  Walt (Bryan Cranston) προχώρησε στο μονοπώλειο του Emmy Καλύτερης Δραματικής Ερμηνείας και για τις 3 σεζόν της σειράς μέχρι τώρα, και πάνω που αναρωτιόμασταν αν η σειρά θα πάρει και κάποια άλλη διάκριση (καλύτερης σειράς), εμφανίστηκε κι ο Jesse (Aaron Paul) να κερδίζει το αγαλματίδιο που του άξιζε, για την ερμηνεία του στην, καλύτερη ως τώρα σεζόν του BB. Ως αποτέλεσμα αυτών των αποτελεσμάτων των φετινών Emmys και χάρη σε φωτογραφίες του καστ που ήρθαν σε αντίθεση με τις σχέσεις του στην οθόνη οδηγήθηκα στο να δω όλα τα ξεκαρδιστικά bloopers του BB όπου ο Walt κι ο Jesse εμφανίζονται να εισέρχονται στο δωμάτιο με τις χημικές στολές τους και προσπαθώντας να αναπνεύσσουν από τα γέλια. Δηλάδη όπως μας κάνουν να είμαστε πολύ συχνά ως θεατές.

Εκτώς ότι το AMC έχει αρχίσει να παίρνει τα πάνω του από το Mad Men, το Breaking Bad φροντίζει να μας δείξει ότι αυτό δεν είναι τυχαίο, και ότι το κανάλι έχει βαλθεί να γίνει το νέο HBO. Και στην τηλεοπτική χρονιά που ξεκινάει μεθαύριο το κανάλι μας πλασάρει την τηλεοπτική μεταφορά του The Walking Dead, σε παραγωγή Frank Darabont, αλλά και το αργό αλλά έξυπνο και ελπιδοφόρο δράμα συνομωσίας Rubicon. Γενικότερα, δεν με κόφτει ποτέ για τις δουλειές των καναλιών εφόσον γίνεται καλή τηλεόραση (με ίσως ειδική εξαίρεση το μίσος που τρέφω προς το FOX), αλλά νομίζω ότι η καλή προσπάθεια πρέπει να επιβραβεύεται. Κυρίως όταν η προσπάθεια μας φέρνει τέτοια αποτελέσματα.